Marwolaeth drist gweithiwr cymorth gofal iechyd a brofodd yn bositif am Covid-19

Gyda chalon drom rydym yn adrodd marwolaeth aelod annwyl o staff a oedd wedi profi'n bositif am Covid-19.

Roedd Beverley Ford, a oedd yn 55 oed, wedi gweithio i'r gwasanaeth Anabledd Dysgu am 36 mlynedd fel gweithiwr cymorth gofal iechyd.

Mae ei ffrindiau a'i chydweithwyr wedi'i disgrifio fel un gariadus, hawdd mynd ati, bob amser yn meddwl am eraill, yn famol, yn garedig, yn hardd, yn gryf, yn ofalgar, yn gefnogol, yn ffrind go iawn, yn ddoniol, yn bersonoliaeth uchel, bob amser yn mynd uwchlaw a thu hwnt ac yn feddylgar iawn.

Dywedodd David Roberts, Cyfarwyddwr ar gyfer Iechyd Meddwl ac Anableddau Dysgu BIP Bae Abertawe:

“Rydyn ni wedi torri ein calon wrth golli ein ffrind a'n cydweithiwr. Yn ystod ei gwasanaeth cafodd Bev gipolwg enfawr ar anabledd dysgu a helpodd i baratoi'r ffordd i eraill. Roedd gan Bev allu naturiol i gysylltu â phobl ag anawsterau cyfathrebu dwys ac roedd yn esiampl i'w holl gydweithwyr ei dilyn.

“Mae ein meddyliau gyda’i gŵr Simon, ei theulu a’i ffrindiau ar yr adeg drist iawn hon.”

Gan ddechrau yn Ysbyty Hensol ym 1984, symudodd Bev i Uned Anabledd Dysgu Brynafon yn Ferndale yn 2003 yn dilyn cau'r ysbyty.

Rhannwyd straeon am Bev a'i hamser yn gweithio yn Hensol ymhlith pawb ac roeddent bob amser yn cael eu hadrodd gan Bev mewn ffordd y gallai Bev eu hadrodd yn unig - yn gadarnhaol, yn ddoniol a gyda balchder mawr.

Daeth Bev yn berson poblogaidd iawn ym maes nyrsio Anabledd Dysgu ac roedd hi bob amser yn cysylltu â phobl nad oedd hi wedi'u gweld ers cryn amser.

Gallai pobl a weithiodd gyda Bev adrodd straeon diddiwedd amdani. Yr hyn a wnaeth hi mor arbennig oedd ei hagwedd, ei hangerdd am waith, bywyd, a'i theulu a'i ffrindiau.

Roedd Bev yn caru ei hanifeiliaid, yn enwedig Bleiddgwn (Alsatians). Ei chi bach Zack, er ei fod yn belen enfawr o fflwff, oedd ei bachgen bach. Fe wnaeth hi achub cathod, cadw pysgod a chwningod dros y blynyddoedd, i gyd ar yr un pryd, gan gyfeirio at ei chartref fel sw mwytho. Byddai hi bob amser yn siarad am ymddeol a mynd i wirfoddoli mewn llochesi anifeiliaid ond roedd hi'n poeni faint o anifeiliaid y byddai'n mynd adref gyda hi.

Er bod Bev wedi ymfalchïo yn ei gwaith a'i bod bob amser yn falch o'i gyrfa, ei chariad mwyaf oedd ei theulu. Cyfarfu â'i gŵr Simon wrth weithio yn Hensol lle roedd yn lanhawr ffenestri. Aeth Simon ymlaen i ddod yn weithiwr cymorth gofal iechyd ei hun ac roeddent yn briod am 36 mlynedd.

Bydd straeon Bev yn fyw a bydd hi'n aros ym meddyliau a chalonnau pobl.