Robert Croft yn cael ei fowlio gan driniaeth a "gadwodd fy mam yn fyw"

Mae cyn-gricedwr Morgannwg a Lloegr Robert Croft wedi talu teyrnged i waith tîm y GIG sydd, meddai, wedi cadw ei fam yn fyw.

Mae Croft, a gafodd yrfa ddisglair yn y gamp, wedi sôn am werthfawrogiad ei deulu am y driniaeth gyflym a'r gofal a roddwyd i'w fam Susan.

Aed â hi i Ysbyty Treforys ar ôl dioddef o broblemau anadlu, a gadarnhawyd yn ddiweddarach fel niwmonia.

Ar ôl cael ei hasesu yn yr Adran Achosion Brys, cafodd ei rhoi ar beiriant anadlu yn yr Uned Therapi Dwys cyn cael ei rhyddhau ychydig ddyddiau’n ddiweddarach i barhau â’i gwellhad gartref.

Dywedodd Croft, a oedd yn gapten ac ar y pryd yn brif hyfforddwr Morgannwg yn ystod ei yrfa: “Roeddwn yn Essex ar fusnes gwaith pan ges i alwad ffôn yn dweud bod anadlu fy mam yn fas ac nad oedd hi’n ymatebol.

 “Roedd y baneri coch yn dangos bryd hynny, felly ffoniodd fy nhad 999 a daeth ambiwlans i’w nôl hi. Roeddent yn wirioneddol effeithlon, ac yn ddigon buan roedd hi'n cael ei gweld yn ED.

“Wrth edrych yn ôl, fe wnaeth y criw ambiwlans a staff yr Adran Achosion Brys gadw fy mam yn fyw. Roedd mor ddifrifol â hynny.

“Mae’n rhywbeth rydych chi’n ei glywed sy’n digwydd i bobl eraill, ond pan mae’n effeithio arnoch chi yna mae’n taro adref – mae’r gwaith mae’r GIG yn ei wneud yn hollol anhygoel.”

Tra bu’n chwarae o dan bwysau aruthrol ym myd chwaraeon yn ystod ei yrfa, mae Croft wedi’i adael mewn syfrdanu o’r driniaeth “anhygoel” a roddwyd gan staff.

Meddai: “Gwelsom ofal, empathi a thawelwch pob aelod o staff a oedd naill ai’n trin fy mam neu’n siarad â ni fel teulu.

“Bob tro roedden ni’n ffonio’r ysbyty, doedden ni byth yn teimlo ein bod ni’n bod yn niwsans. Roedd y staff bob amser yn deall ac yn gwerthfawrogi sut yr oeddem yn teimlo, ac roeddent yn agored ac yn onest iawn.

“Mae’r bobl hyn o dan bwysau aruthrol bob dydd, ond roedd y tawelwch a’r proffesiynoldeb wrth gyflawni eu dyletswyddau yn rhywbeth yr oeddem yn arswydo ynddo.

“Yn ystod fy ngyrfa doeddwn i erioed wedi bod yn agos at lefel y pwysau sydd ar y nyrsys a’r meddygon. Ond maen nhw'n ei wneud yn y fath fodd fel ei fod yn eich gwneud chi'n gartrefol.

“Fel teulu, allwn ni ddim canmol digon am y driniaeth a gafodd fy mam. Roedd yn rhyfeddol.

“Mae staff y GIG mor arbennig, a ddylen ni byth anghofio hynny.”

Ychwanegodd: “Mae mam adref nawr ond mae ganddi ffordd i fynd eto o ran ei hadferiad.

“Rydyn ni'n ddiolchgar ei bod hi'n gallu gorffwys a gwella yn ei hamgylchedd ei hun, ac mae hynny diolch i staff y GIG.”